poniedziałek, 19 listopada 2012

Akty w polskim malarstwie część 7

Z nurtem ekspresyjnego koloryzmu kojarzy się malarstwo Zygmunta Menkesa – malarza pochodzenia żydowskiego, aktywnego artysty Ecole de Paris. Wśród około tysiąca obrazów jakie stworzył są sceny rodzajowe, martwe natury, pejzaże, portrety i akty.                                                

Zygmunt Menkes – Akt czerwony

Zygmunt Menkes – Akt

Zygmunt Menkes – Jedząca owoc

Zygmunt Menkes – Dziewczynka z gołąbkiem

Zygmunt Menkes – Akt

Dziś przypomnę jednego z najwybitniejszych „Kapistów” – Jana Cybisa. Artysta jako kolorysta, zdecydowanie odszedł od naśladowania natury. Malowane postacie dostarczały mu tylko pretekstu do barwnych harmonii i smakowania kolorów. W jego twórczości poza pejzażem oraz martwą naturą, dominował również akt.
Jan CybisAkt stojący

Jan Cybis - Akt

Jan Cybis - Akt siedzący

Jan Cybis - Akt

I jeden akt żony Jana Cybisa - Hanny Rudzkiej - Cybisowej, również związanej z Kapistami.

Hanna Rudzka - Akt

Niepowtarzalna w polskim malarstwie dwudziestolecia międzywojennego była twórczość Zygmunta Waliszewskiego. Zostawił on po sobie sztukę otwartą zarówno na tradycję jak i na nowoczesność, bardzo osobistą, a zarazem odwołującą się do uniwersalnych wątków kultury europejskiej.


Zygmunt Waliszewski - Akt w kapeluszu 

Zygmunt Waliszewski - Na hamaku

Zygmunt Waliszewski - Malarz i modelka 

Zygmunt Waliszewski  - W pracowni

Na wielu obrazach Zygmunta Waliszewskiego przewija się wątek mitologiczny.

Zygmunt Waliszewski  - Diana w lesie

Diana to rzymska bogini łowów, przyrody i płodności, przedstawiana w sztuce zwykle w krótkim chitonie, z łukiem i kołpakiem ze strzałami. Na tym obrazie jest naga.
Zygmunt Waliszewski  - Diana i Akteon

Akteon - myśliwy z Teb, spotkał Dianę i jej towarzyszki podczas kąpieli. Oburzona tym faktem bogini zamieniła intruza w jelenia. Wówczas rozszarpały go własne psy, nie poznając swego pana.

Zygmunt Waliszewski - Toaleta Wenus

Zygmunt Waliszewski - Wenus przed lustrem

Zygmunt Waliszewski - Wyspa miłości

Zygmunt Waliszewski - Zuzanna i starcy

Do Kapistów należał także Artur Nacht-Samborski - malarz tajemniczy, ale wciąż niedoceniany, chociaż bez wątpienia wybitny i zasługujący na uznanie. Jego sztuka wymyka się definicjom, jest samodzielna, nie do podrobienia. Przez cały okres twórczości Artur Nacht-Samborski zajmował się kilkoma tematami, które starał się zgłębić, ale przeważała martwa natura i akt. Artysta wypracował indywidualny język artystyczny, operujący uproszczonymi, syntetycznymi formami, czasami podkreślonymi konturem. Stosował zawężoną gamę barwną.

Artur Nacht Samborski - Akt kobiety z brązowymi włosami

Artur Nacht Samborski – Akt kobiety podpartej na łokciach

Artur Nacht Samborski – Akt

Artur Nacht Samborski – Akt z twarzą w półcieniu

Jedną z najwybitniejszych indywidualności w powojennych dziejach polskiego malarstwa był Piotr Potworowski. To artysta, dla którego estetyczna strona obrazu nie miała znaczenia, ale jego dorobek jest jednym z najciekawszych dokonań w sztuce początków drugiej połowy XX wieku. To też jeden z najbardziej samodzielnych przykładów kapizmu,  w ramach Komitetu Paryskiego.

Piotr Potworowski - Akt na piaskowym tle

Piotr Potworowski - Akt owalny

Potworowski był autorem nastrojowych pejzaży, przedstawień wnętrz i aktów. Jego obrazy w dojrzałej fazie twórczości stanowiły unikalne przetworzenie inspiracji płynących z natury w abstrakcyjne syntezy. Na obrazach artysta wprowadzał elementy geometrii oraz malarstwa materii.

Piotr Potworowski - Półakt

Piotr Potworowski - Akt siedzący

Piotr Potworowski - Akt we wnętrzu

Piotr Potworowski - Akt leżący

Piotr Potworowski - Akt w balii