Czesław
Rzepiński to malarz, rysownik i grafik, który jako czołowy kolorysta
przywiązywał wagę do kolorystycznej konstrukcji obrazu. W jego dorobku spotykamy
również akty.
Czesław Rzepiński - Akt w fioletach
Czesław Rzepiński - Akt na pomarańczowej kanapie
Czesław Rzepiński - Bachantka
Czesław Rzepiński - Akt
Dekoracyjność malowanych przez Rzepińskiego
aktów podnosiły desenie tkanin, zasłon i draperii, bądź kaskady liści
doniczkowych kwiatów i świetlne refleksy na szybach okien.
Czesław Rzepiński - Akt leżący
Czesław Rzepiński - Akt
W kręgu oddziaływania
estetyki koloryzmu był malarz, pisarz i krytyk Marek Żuławski. Później wypracował własny styl,
odznaczający się uproszczeniem formy, eliminowaniem zbędnych szczegółów i
zgaszonym kolorytem. Malował pejzaże, martwą naturę i sceny figuralne. Mimo
różnorodności, całą jego twórczość charakteryzują pewne wspólne cechy, zwłaszcza
skłonność do monumentalizmu, tendencja do uproszczeń, oszczędności form,
eliminowania zbędnych szczegółów i miłość do koloru.
Marek Żuławski - Zuzanna w kąpieli
Marek Żuławski - Wyjście
Maria Jarema - Akt
Do grona najciekawszych
osobowości artystycznych należała Maria
Jarema - malarka, rzeźbiarska i scenograf, związana po wojnie z teatrem Cricot 2 Tadeusza
Kantora. Jej abstrakcyjne kompozycje należały do
najważniejszych dokonań polskiej sztuki lat pięćdziesiątych XX wieku.
Maria Jarema - Akt
Z Grupą Młodych Plastyków,
skupionych wokół Kantora był też. Jonasz
Stern. Na początku swojej artystycznej drogi był znakomitym realistą, o
dużym temperamencie plamy. Potem poszedł w kierunku abstrakcji. Radykalizm
poglądów doprowadził go do Berezy Kartuskiej, ale prawdziwe piekło przeżył podczas okupacji. Więziony w Bełżcu, po egzekucji odzyskał przytomność wśród
trupów.
Jonasz Stern - Akt
A to akt Tadeusza Kantora – malarza, grafika, scenografa, reżysera, pisarza, aktora i teoretyka sztuki. Na świecie artysta jest znany głównie jako wybitna, oryginalna osobowość teatru oraz animator życia artystycznego. Był to niewątpliwie jeden z najwybitniejszych twórców XX wieku.
Tadeusz Kantor - Akt na krześle
Zdzisław Cyankiewicz - Dziewczyna z kotem
Wiele aktów namalował Zdzisław Cyankiewicz tworzący w Paryżu pod wpływem Cezanne’a i Matisse’a.
Zdzisław Cyankiewicz - Akt z ręcznikiem
Zdzisław Cyankiewicz - Akt z czytającą
Zdzisław Cyankiewicz - Dwa akty leżące
Zdzisław Cyankiewicz - Kąpiące się
Włodzimierz Zakrzewski i Aleksander Kobzdej uważani są za przedstawicieli socrealizmu. „Bierut wśród
robotników” i „Podaj cegłę”
to dwie najbardziej reprezentatywne prace tego kierunku w powojennej sztuce
polskiej. Nie oznacza to oczywiście, że nie ma innych motywów w ich twórczości.
Włodzimierz Zakrzewski - Akt siedzącej
Aleksander Kobzdej - Klown i modelka
Jerzy Faczyński - Akt abstrakcyjny
„Talent wielostronny”, tak
mówiono o Jerzym Faczyńskim, bo twórca
ten nie tylko malował, ale także projektował kościoły, wykonywał tysiące
rysunków, pisał eseje i wiersze, wykazując się w każdej dziedzinie pełnym
profesjonalizmem. Akty były dość często obecne w jego twórczości, zarówno w
malarstwie, grafice jak i w rysunku.
Jerzy Faczyński - Akt
Sztuka Lecha Kunki to abstrakcje geometryczne i malarstwo strukturalne. Jego akty odbiegają więc od malarstwa realistycznego.
Lech Kunka – Akt
Lech Kunka – Akt błękitny
Kazimierz Mikulski to artysta wielu talentów - malarz, aktor teatru Kantora, filmowiec oraz scenograf. Malował lirycznie, surrealistycznie, trochę naiwnie kameralne obrazy, bez efekciarstwa, bez zbędnych fajerwerków.
Kazimierz Mikulski – Kobieta z
ptakiem
Symboliczny, wyidealizowany surrealizm
Mikulskiego przesiąknięty był metaforą, delikatną erotyką, zmysłową tajemnicą i
wewnętrznym ciepłem. Akt zaznaczył się mocno już pod koniec jego
twórczości.
Kazimierz Mikulski – Postać kobiety
Kazimierz Mikulski – Władca lalek
Specyficzną aurę obrazów Kazimierza Mikulskiego podkreślają surrealistyczne
tytuły, czego przykładem jest poniższy obraz.
Kazimierz Mikulski – Tej nocy świeciły
księżyce
Kazimierz Mikulski – Kobieta z wężem i
kogutem
Kazimierz Mikulski – Dwa akty, dwa Słońca
Stanisław Fijałkowski to współczesny malarz i
grafik. Na początku drogi twórczej był między innymi pod wpływem kubizmu,
co widać w prezentowanych poniżej aktach. Później artysta poszedł w
kierunku abstrakcji.
Stanisław Fijałkowski - Akt kubistyczny
Stanisław Fijałkowski – Akt kubistyczny
leżący
Jerzy Nowosielski - Toaleta z lampą
Osobiste i niebywałe
piętno sztuce aktu nadał zmarły w 2011 roku najwybitniejszy polski
artysta II połowy XX wieku Jerzy
Nowosielski. Był on jedynym w Polsce twórcą zafascynowanym ruską ikoną,
łączącym wpływy bizantyjskie z nowoczesnym malarstwem. Rzutowało to również na
obrazy artysty o świeckiej tematyce. Akt w jego twórczości był dość częstym motywem.
Jerzy Nowosielski - Akt skulony
Jerzy Nowosielski - Akt z lusterkiem
Jerzy Nowosielski - Toaleta
Jerzy Nowosielski - Akt we wnętrzu
Jerzy Nowosielski - Toaleta
Jerzy Nowosielski - Akt czerwony
Ciąg dalszy w części dziesiątej.
Super!
OdpowiedzUsuń