Pożegnanie w malarstwie polskim

Daniel Mikołaj Chodowiecki - Pożegnanie z rodziną Jana Calasa

Daniel Chodowiecki  to polsko-niemiecki malarz, grafik i rysownik. Obraz ten należy do najbardziej znanych jego dzieł. Jest zarazem najstarszym dziełem ze sceną pożegnania, jaki znalazłam w zbiorach polskiego malarstwa. Jan Calas był ofiarą nietolerancji religijnej. Oskarżono go o zamordowanie syna, za co skazano go na tortury i na śmierć.

Jan Piotr Norblin - Pożegnanie

Jan Piotr Norblin to jeden z najważniejszych malarzy okresu stanisławowskiego, uważany za ojca polskiego malarstwa rodzajowego.

Józef Oleszkiewicz - Pożegnanie

Obraz przedstawia pożegnanie hetmana Jana Karola Chodkiewicza z małżonką Anną przed wyruszeniem na wyprawę chocimską w 1621 roku.  Jozef Oleszkiewicz to klasycystyczny malarz scen historycznych i portrecista. Jako propagator idei mistystycznych odegrał ważną rolę w życiu Adama Mickiewicza, z którym się przyjaźnił.

January Suchodolski - Pożegnanie przed pójściem na wojnę

January Suchodolski był artystą znanym jako malarz koni, które dzięki niemu pojawiają się po raz pierwszy w sztuce jako samodzielny temat.

Józef Simmler - Pożegnanie Wacława z Marią

Józef Simmler - to wybitny polski malarz portrecista. Jego obrazy wyróżniały się niezwykłą dbałością o szczegóły i trafną charakterystyką modela. Artysta malował też obrazy religijne i historyczne. Powyższe dzieło jest jedną z lustracji do utworu „Maria” Antoniego Malczewskiego.

Wacław dziki, mężny wśród dzikiej natury
Wiedzie hufce do chwały - czegoż tak ponury ?
Śpiewa mu głośno wicher, a Wacław w nim nieraz
Lubił kąpać swe oczy - czemu spuszcza teraz ?
Smutny on, zamyślony, choć pełen ochoty,
Nie spojrzał nawet jeszcze w swoje wierne roty,
A dlaczego ? Sam nie wie - tylko że mu sława
Łzami Marii spłakana, przed oczami stawa.

Artur Grottger - Pożegnanie powstańca

Artur Grottger  - reprezentant późnego romantyzmu, znany był z tego, że często malował Powstanie Styczniowe. „Jak mnie to powstanie na duchu wskrzesiło, jak z odmętów wyrwało, wskazało drogę i natchnęło do pracy” – są to słowa, które artysta napisał do swojej narzeczonej. Pożegnanie odbywa się na ganku szlacheckiego dworku. Żegnająca niewiasta do konfederatki powstańca przypina biało - czerwoną rozetkę. Jest pełna niepokoju o los kochanego, choć stara się tego nie okazywać. Może zdradza ją tylko czarna suknia. Żegnając się, czyni na czole powstańca znak krzyża.

Artur Grottger - Pożegnanie

Pożegnanie (autor nieznany)

Jednym z przedstawicieli polskiego malarstwa patriotycznego był Józef Brandt. Uważano go za mistrza szczegółów. Artysta najczęściej malował sceny batalistyczne, w których najważniejszy był koń w efektownym ruchu i barwne postacie jeźdźców podczas bitwy. Akcja obrazów rozgrywała się głównie na wschodnich kresach Rzeczypospolitej w XVII wieku. Była to epoka najazdów tatarskich i kozackich wojen. Inspiracje malarz czerpał z dokumentów historycznych i literatury. Na ich podstawie tworzył własne malarskie wizje.

Józef Brandt - Pożegnanie Kozaka

Pożegnanie kozaka utrzymane jest jak większość prac Brandta, w brunatnej tonacji kolorystycznej.

Józef Brandt - Do widzenia

Sceny historyczne i rodzajowe oraz portrety tworzył Władysław Bakałowicz. Po 1863 roku wyjechał do Paryża, gdzie zyskał powodzenie malując sceny z życia dworu francuskiego, za panowania Henryka II Walezjusza.

Władysław Bakałowicz - Pożegnanie

Władysław Bakałowicz - Pożegnanie

Władysław Bakałowicz - Pożegnanie

We wsi Rieszoty na Uralu, w pobliżu Transsyberyjskiej linii kolejowej Moskwa - Władywostok, stoi kamienny obelisk o dwu drogowskazach. Jeden z napisem Europa, zwrócony jest na zachód, a drugi z napisem Azja, wskazuje wschód. Obelisk ten przez długie lata był świadkiem pożegnań zesłańców na Syberię z ich rodzinami. Pośród zesłanych znalazł się student Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych - Aleksander Sochaczewski.

Aleksander Sochaczewski - Pożegnanie Europy

Po zamachu na Księcia Konstantego, podczas rewizji w mieszkaniu Sochaczewskiego znaleziono broń, nielegalną prasę i ulotki, za co skazano go na śmierć. Ponieważ był niepełnoletni, uznając to za okoliczność łagodzącą, Książę zamienił tę karę na 22 lata katorgi w kopalniach Syberii. O zamianie tego wyroku skazaniec dowiedział się pod szubienicą. Teraz czekał go katorżniczy marsz na Syberię i długie lata ciężkiej pracy. Artysta nie załamywał się, szukał zajęć, które pomogłyby mu przetrwać. Postanowił, że musi przeżyć, żeby pokazać kiedyś światu ogrom cierpień polskich zesłańców. Tak narodził się pomysł malowania ilustrowanego pamiętnika. Po dwudziestu latach skończyła się ta gehenna zesłania. Zaczął więc całymi godzinami malować - bez snu i bez jedzenia. Pracował z ogromną pasją, jakby się obawiał, że dzieła swego nie dokończy. Dzięki temu powstała kolekcja syberyjska, którą artysta wystawił w Londynie. Obraz Pożegnanie Europy wzbudził tam największe zainteresowanie.

Antoni Kozakiewicz - Pożegnanie

Antoni Kozakiewicz - malarz realista, powstaniec styczniowy. Tworzył sceny historyczne, pejzaże i portrety oraz obrazy o tematyce rodzajowej.

Wojciech Gerson - Pożegnanie Jana III Sobieskiego z rodziną

Wojciech Gerson  - malarz realista ukazał na tym obrazie pożegnanie Sobieskiego z rodziną przed wyprawą wiedeńską.

Alfred Wierusz- Kowalski - Pożegnanie

Alfred Wierusz-Kowalski podejmował tematykę kresów ze szczególnie ulubionymi scenami z polowań i napadów wilków. Malował obrazy ilustrujące życie polskiej prowincji, jarmarki i sceny batalistyczne.

Antoni Piotrowski - Pożegnanie

Antoni Piotrowski to malarz scen rodzajowych i historycznych, tworzący w II poł. XIX i na początku XX wieku.

Jacek Malczewski - Pożegnanie

 Kilka obrazów z motywem pożegnania namalował jeden z najwybitniejszych polskich neoromantyków i symbolistów - Jacek Malczewski.

Jacek Malczewski - Polonia (Pożegnanie)

Obraz ukazuje jak żywa w świadomości Malczewskiego pozostawała pamięć Powstania Styczniowego, mającego miejsce blisko czterdzieści lat przed namalowaniem kompozycji. W zimowej scenerii dosiadający konia powstaniec rzuca ostatnie spojrzenie kobiecie opłakującej jego wyjazd. Z lewej fragment domowego gospodarstwa, z prawej rozpościera się szeroki widok na pokryte śniegiem pola. Obraz nasycony jest dramaturgią, akcja została jakby zawieszona w czasie. Ekspresję wzmaga kompozycja symetryczna z silnie zaznaczonym na osi centralnej zbiegiem perspektywicznym.

Jacek Malczewski - Pożegnanie pracowni

Na obrazach Wojciecha Kossaka - batalisty i malarza koni, bohaterami pożegnań są żołnierze i ich dziewczyny. Obecny jest oczywiście również koń.

Wojciech Kossak - Pożegnanie z dziewczyną

Wojciech Kossak - Pożegnanie z dziewczyną

Wojciech Kossak - Pożegnanie z dziewczyną

Marian Wawrzeniecki - Pożegnanie na kirkucie

Marian Wawrzeniecki - malarz, archeolog, rysownik, historyk sztuki, uczeń Matejki, w swoim malarstwie nawiązywał do kultury słowiańskiej, a jego dzieła pojawiały się na kartkach i znaczkach pocztowych.

Józef Mehoffer - Pożegnanie

A to sceny pożegnania na obrazach wybitnego malarza Młodej Polski - Józefa Mehoffera. Pierwsza z należy do nurtu malarstwa rodzajowego w twórczości artysty. Druga do twórczości religijnej.

Józef Mehoffer - Pożegnanie św. rodziny

Scenę pożeegnania namalował też zdolny batalista, uczeń Matejki - Zygmunt Rozwadowski.

Zygmunt Rozwadowski - Pożegnanie w noc księżycową

A tak żegnał się z Akademią czołowy polski kolorysta - Wojciech Weiss. Jego twórczość przypada na pierwszą połowę XX wieku.

Wojciech Weiss - Pożegnanie z Akademią

Ludomir Śledziński - Pożegnanie

Ludomir Śledziński - malarz, rzeźbiarz, pedagog inspirował się włoskim renesansem i neoklasycyzmuem, a Jerzy Potrzebowski  nawiązywał do malarstwa realistycznego przełomu XIX i XX wieku.

Wacław Wąsowicz - Pożegnanie lata

Jerzy Potrzebowski - Pożegnanie

Izabela Delekta - Wicińska - Pożegnanie

Izabela Delekta-Wicińska -  91 - letnia wdowa po Franciszku Delekcie, śpiewaku i pedagogu, matka Rafała - dyrygenta, należy do najwybitniejszych malarek polskich. Uprawia prawie wszystkie techniki malarskie. Prawie całe swoje życie spędziła w Krakowie, oddając oba swe talenty : malarski i aktorski temu miastu.

Janina Kraupe - Świderska - Pożegnanie

To również wiekowa współczesna wybitna i oryginalna polska malarka.

Jerzy Duda - Gracz - Pożegnanie

Jerzy Duda-Gracz  - to  współczesny, nieżyjący od kilku lat rysownik, malarz scenograf, publicysta, niezwykle płodny artysta niepokorny i tworzący pod prąd.

Stasys Eidrigevičius - Pożegnanie z ramą

Stasys Eidrigevičius  jest malarzem i grafikiem pochodzenia litewskiego, mieszkającym od 30 lat w Polsce. Maluje, tworzy plakaty, ilustruje książki, uprawia fotografię.

Krzysztof Iwin - Pożegnanie

Nie znam symboliki obrazu współczesnie tworzącego  Krzysztofa Iwina. Może to kubistyczna postać żegna się z dzieciństwem ?

Joanna Sierko - Pożegnanie jesieni

Joanna Sierko to współczesna malarka tworząca często  baśniowe kompozycje. Taki charakter ma również Pożegnanie jesieni.

Jacques-Louis David - Pożegnanie Telemacha

Prezentacja z motywem pożegnania dotyczy polskiego malarstwa, ale postanowiłam pokazać jeszcze kilka obrazów sztuki europejskiej z różnych okresów w sztuce. Louis David  to przedstawiciel francuskiego neoklasycyzmu, a tytułowy bohater obrazu był synem Odyseusza i Penelopy.

Ford Madox - Pożegnanie Anglii

Bohaterowie obrazu Forda Madoxa Browna -  dziewiętnastowiecznego angielskiego malarza specjalizującego się w scenach rodzajowych oraz religijnych, zmuszona jest za chlebem opuścić swój kraj, licząc się z tym, że nowe miejsce nie będzie już dla nich prawdziwym domem.  Rowieśnikiem Browna był belgijski malarz scen rodzajowych -  Theodore Gerard. Oto scena pożegnania jego autorstwa.

Theodore Gerard - Pożegnanie

I na koniec obraz niemieckiego ekspresjonisty Emila Nolde.

Emil Nolde - Pożegnanie