czwartek, 9 sierpnia 2012

Akty w polskim malarstwie - część VI

Serię lirycznych kobiecych półaktów zatopionych w szarobrunatnym sfumato, wykonał Jerzy Fedkowicz. Drobnymi pociągnięciami pędzla uzyskiwał on efekt migotliwości malarskiej substancji.

Jerzy Fedkowicz – Akt

W latach trzydziestych XX wieku twórczość Fedkowicza wpisała się w szeroki nurt polskiego koloryzmu, zainicjowanego przez kapistów (od KP - Komitet Paryski). W jego malarstwie nastąpiło wyzwolenie koloru, który nabrał głębi oraz mocy. Światłocieniowy modelunek form artysta zastąpił dynamicznie nakładanymi plamami barw akcentującymi płaszczyznę płótna, podkreślając kształty konturem. 
Jerzy Fedkowicz – Akt

Jerzy Fedkowicz – Akt

Jerzy Fedkowicz – Akt

Jerzy Fedkowicz – Akt

Jerzy Fedkowicz – Akt

Akty nie były częste w twórczości Zofii Stryjeńskiej. Znamy ją  przede wszystkim z obrazów ukazujących polską sztukę i obrzędowość ludową, ale znalazłam dwie prace z nagimi modelkami.

Zofia Stryjeńska - Akt na krześle

Zofia Stryjeńska - Akt z dzbanem

Mieczysław Filipkiewicz – Akt leżący

Mieczysław Filipkiewicz był bratem malarza Stefana Filipkiewicza. Kompozycje figuralne to raczej rzadkość w jego dorobku, kilka aktów jednak znalazłam. Artysta tworzył głównie martwą naturę, często z kwiatami i pejzaże. Interesowała go w tej dziedzinie tematyka morska i tatrzańska. Zajmował się także grafiką użytkową oraz sztuką stosowaną.

Mieczysław Filipkiewicz - Akt

Mieczysłaq Filipkiewicz - Akt siedzący

Mieczysław Filipkiewicz - Akt na szezlongu

Henryk Epstein - malarz związany z żydowskim środowiskiem artystycznym Łodzi, często tworzył akty. Używał on mocnych soczystych kolorów i stosował zróżnicowaną fakturę Widać w jego twórczości wpływy postimpresjonizmu, kubizmu i fowizmu. Jak wielu jego współbraci, zginął w Oświęcimiu.

Henryk Epstein – Akt siedzący

Henryk Epstein – Akt leżący

Znany i ceniony na świecie był także malarz żydowskiego pochodzenia, działający w towarzystwie Ecole de Paris – Mojżesz Kisling. Akty były jedną z ulubionych dziedzin jego twórczości.

Mojzesz Kisling - Akt rudej

Mojżesz Kisling - Zamyślona

Mojżesz Kisling - Odaliska

Mojżesz Kisling - Dziewczyna

Mojżesz Kisling - Półakt

Mojżesz Kisling - Na  kanapie

Mojżesz Kisling - Akt leżący

Ze środowiska artystów żydowskiego pochodzenia wywodził się  również  Bruno Schulz - malarz, grafik, rysownik, pisarz i krytyk.

Bruno Schulz - Mężczyzna między kobietami

Bruno Schulz - Dwie nagie w powozie

Zapisem erotycznych obsesji Schulza jest Księga bałwochwalcza. Kompozycje pochodzące z owej teki zbudowane są na zasadzie kontrastu pomiędzy mężczyznami, a kobietami. Panie to istoty wyidealizowane niemal boskie, panowie są nędznymi kreaturami, podporządkowanymi kobiecym rozkazom. Wielu z nich przypomina na pracach artysty samego ich autora.

Bruno Schulz  - Księga bałwochwalcza

Wystawa prac z tej teki grafik w sanatorium w Truskawcu w 1928 roku wywołała skandal. Schulza oskarżono o szerzenie pornografii.

Bruno Schulz - Zuzanna i starcy

Bruno Schulz  - Zuzanna

Podobnie jak wielu wybitnych artystów żydowskiego pochodzenia, Schulz nie uniknął śmierci w wyniku Holocaustu.

Maja Berezowska - Adam i Ewa

Maja Berezowska - to malarka, graficzka, karykaturzystka i scenografka. Sławę jej przyniosły prace  o tematyce erotycznej. Twierdziła, że „nie ma nic piękniejszego niż ciało ludzkie” i temu przekonaniu była wierna przez całe życie.

Maja Berezowska - Akt w pościeli

Maja Berezowska - Na plaży

Maja Berezowska - Zaloty na plaży

Maja Berezowska - Scena erotyczna

Maja Berezowska - Erotyk


Maja Berezowska - Miłość we troje

Artystką wzbudzającą o wiele większe kontrowersje niż Maja Berezowska była Tamara Łempicka - malarka, która w swojej sztuce pogodziła nowatorski kubizm z XIX-wiecznym akademizmem, odnosząc spektakularny sukces. Portretowała bogatą burżuazję i arystokrację, ale też prostytutki. Jej wyzywające, czasami prawie pornograficzne akty ozdabiały pałace zamożnych dekadentów, szukających w malarstwie rozpustnego klimatu kabaretu.

Tamara Łempicka - Suzy

- Madame, jestem malarką i bardzo chciałabym, żeby pani pozowała mi do aktu - zaczepiła na ulicy młodą brunetkę Tamara Łempicka. Tak powstał obraz Piękna Rafaela, który został uznany za jeden z najważniejszych aktów XX stulecia.

Tamara Łempicka - Piękna Rafaela

Leniwie rozparta na kanapie modelka kusi widza krągłymi kształtami, gładką satynową skórą oraz zmysłową czerwienią ust. Jej pulchne ciało zdaje się rozsadzać ramy obrazu. Pożądanie jest tu namacalne, a Tamara będąc biseksualna, pożądała tej kobiety.

Tamara Łempicka - Naga

Tamara Łempicka - Irena i jej siostry

Znaną postacią artystycznej polskiej awangardy był Henryk Berlewi – malarz, grafik i krytyk artystyczny. Niektóre jego akty powstawały w konwencji realistycznej, gdzie statyczne upozowanie postaci nawiązuje do tradycyjnych, klasycznych konwencji. Na innych widać wpływ kubizmu oraz abstrakcji geometrycznej.
 Henryk Berlewi  - Akt

Henryk Berlewi  - Akt

Emil Krcha – kolorysta, nie był malarzem aktów, a jego specjalnością były martwe natury, które pieczołowicie komponował, starając się oddać ich „ciche życie”. Nie oznacza to oczywiście, że artysta nie tworzył obrazów o innej tematyce.
Emil Krcha - Akt

Obrazy Emila Krchy mają urozmaiconą fakturę i odznaczają się bardzo ciepłą tonacją, o ściszonych zharmonizowanych barwach brunatno - czerwonawo - zielonkawych.

Henryk Stażewski - Niobe

Henryk Stażewski – malarz i grafik był wybitnym przedstawicielem polskiej abstrakcji geometrycznej, więc kompozycje figuralne są raczej wyjątkiem w jego twórczości. Mitologiczna królowa Teb – Niobe, to rysunek tuszem na papierze.

Henryk Stażewski - Trzy akty kobiece

A to rysunek wydrapany na płycie pilśniowej.

Konstanty Mackiewicz - Odpoczynek w cieniu

Obrazy Konstantego Mackiewicza – malarza i scenografa teatralnego, nie są typowymi aktami. Artysta w swojej bogatej i różnorodnej twórczości nawiązywał do założeń kubizmu, futuryzmu i koloryzmu. Malował zarówno kompozycje abstrakcyjne, jak i realistyczne martwe natury oraz pejzaże, ożywione czasem scenami rodzajowymi. Taki właśnie charakter mają prezentowane prace.

Konstanty Mackiewicz - Kąpiel

Konstanty Mackiewicz - Letni dzień

Konstanty Mackiewicz - Nad rzeką

Eugeniusz Eibisch to wielki klasyk, kolorysta. Malował pejzaże, serie martwych natur oraz portrety dziewcząt i kobiet, w tym także akty.

Eugeniusz Eibisch - Akt dziewczyny

W aktach Eibischa kształt ciała modelek ulegał deformacji podporządkowanej kolorystycznej kompozycji obrazu. Zacierały się też aluzyjnie oddane fizjonomiczne rysy portretowanych osób.

Eugeniusz Eibisch - Akt

Eugeniusz Eibisch - Akt leżący

Eugeniusz Eibisch - Akt leżący


Na dalszy ciąg zapraszam do cz. VII.

3 komentarze:

  1. Z jakiego powodu zostały usunięte niektóre kopie obrazów?

    OdpowiedzUsuń
  2. Obrazy te zniknęły na hostingu. To nie moja wina. Może się jeszcze pokażą. Jeśli nie to uzupełnię prezentację

    OdpowiedzUsuń
  3. smutne jak polacy widza kobiety, cos tak brzydkiego i przerazajacego trudno znalezc wsrod obrazow innych malarzy, bardzo brzydkie ,az trudno uwierzyc ,ze mozna z peikna kobiecego ciala zrobic taka ohyde, ci malarze sa chorzy

    OdpowiedzUsuń